“Kötülükler, nefret edenler tarafından çıkarılır, aptallar tarafından yayılır, geri zekâlılar tarafından inanılır ” / Anonim

Kwame ve Osiris. Toz toprak içinde. Yıkıntılar arasında. Sağa sola bakınıp. Konuşuyorlar. Kwame soruyor:  “Daha çok mucize yaratıp. Gösteriş yapmak için mi. Başta müdahele edilmedi acaba?” Osiris cevaplıyor: “Yok canım! Kasıt yok! İşler kadere terkedildiğinden. Hazırlık yapılmamışdı. Elleri ayaklarına dolandı. Ne yapacaklarını bilemediler de ondan!”… Sokaktaki iki adamın. Bu sade sohbetini anlamak için. Öncelikle. Nerede olduklarını bilmek lazım… Neresi burası?

Burası Afrika. Bunlar iki afrikalı adam. Afrikanın batı sahillerinde. Kıtanın neglekistan bölgesinde. Wanga krallığı sınırları içindeler… Konuşulanları anlamak için. Şimdi. Zamanı geri sarıp. Birkaç gün önceye gidelim.

…. Yer sarsılıyor. Dakikalar geçiyor. Saatler de geçiyor. Zaman hızla kaçıyor. Hatta birkaç gün de akıyor. Hareket yok! Eller ayaklara dolanmış! Sonra. İş işten geçmiş olsa da…. Umutlar her zamanki gibi. Yeniden yeşeriyor. Çabalar başlıyor. Sürüyor. Ama. Üzüntüler artıyor. Umutlar azalıyor…Daha sonra. Bir işaret. Enkazların birinin altından. Belki bir ses. Bir inleme. Bir tıkırtı…. Umutlanıyorsunuz. Uğraşıyorsunuz. Kurtarıyorsunuz. Seviniyorsunuz.. Adını da koyuyorsunuz. Mucize!

Sonra. Bir bakıyorsunuz. Ard arda mucizeler geliyor. Mucize bir. Mucize iki… Mucize üç derken. Mucize üstüne mucize.. Wanga halkı da çok seviniyor tabii. Kim sevinmez ki!… Wanga kralı da. Onun adı Kgosi. Apar topar bölgeye koşuyor…

İşte. İki afrikalının konuştukları konu bu! Ama. Daha fazlasını öğrenebilmek için. Öncelikle şu “mucize” kavramına. Açıklık getirmek gerekiyor sanırım! Sonrasında da. Bu mucizelerin kaynağını buluruz belki….

Mucize. Kökenine bakarsak. “Acz” sözcüğünden türemiş. Yani “bir şeye gücün yetmemesi” ile. Yani “aciz olmak” ile ilgili. Neden aciz olunuyor?  dersek de. İnsan aklının alamayacağı. Duyuların algılamakta güçlük çekeceği. Olağanüstü. Şaşırtıcı. Bir olayla karşı karşıya kalınıyor da o sebeple. Yani bu durumda. Öyle anlaşılıyor ki. Bir olayı mucize yapan. İki temel unsur var. Birincisi, olağanüstü şaşırtan bir olay. İkincisi, bu olay karşısında insanların aciz kalması. Ama aslında. Bir üçüncüsü daha var!..

Bu arada.

Wangalı İki afrikalı. Sağa sola bakınıp. Mucize üzerine. Konuşmalarını sürdürüyorlar. Kwame mırıldanıyor: “.. mucizeler bitti galiba! Ne dersin?..”. “”Yok canım!” diye tepki veriyor Osaris. “ Duymadın mı! Bu gün de yeni mucizeler olmuş!  13 picardia ve  42 ischnura çıkarılmış enkazın birinden …. Böcekler, karıncalar, solucanlar.. gibi canlılar yani… Radyo haberlerinde ilk sıradaydı!”..” Aaaa bak! diye haykırıyor Kwame. ” Bir mucize daha! Yine biri çıkarılıyor enkazın altından…” Osiris acı acı gülümsüyor. ” Yanılıyorsun dostum! Çıkarılmıyor. İçeri koyuluyor!..” Ve. “…

Ama dedim ya. Konuyu anlayabilmek. Mucizeyi mucize yapan. Şu üçüncü unsuru da. Kavrayabilmek için. Şu mucize sözcüğünü. bir örnekleyelim isterseniz.

Mucize denildiğinde. Bizlerin aklına. Öncelikle Peygamberler gelir. Bizler böyle öğrendik. Bildiğim kadarıyla. Peygamberlerin bir çoğu farklı mucizeler göstermişler. Ama onlar bile. Neglekistandaki Wanga krallığının. Devlet radyoları kadar. Mucize peşine düşmemişler  Mucizelerini de. Bu kadar çok. Bu kadar tatlı tatlı dillendirmemişler! Sanki bir acıyı değil de. Heyecan dolu bir maçı anlatıyor. Mucizeyi pazarlıyor bu konuşanlar….

Birçok kaynağa ve rivayete göre. Yüce Tanrı, yeryüzüne 124 bin peygamber göndermiş. Bunlardan. Ninova kavmine peygamber olarak gönderilen Hz.Yunusun bilinen tek bir mucizesi var. O da. İster inanın ister inanmayın! Hz. Yunus’un günlerce bir balığın karnında yaşaması. Hz. İsa, en çok mucize gösteren peygamberlerden biri. O da bilindiği kadarıyla. 10’ a yakın mucize göstermiş…

Şimdi  soralım. Tanrı, (eğer varsa), neden peygamberler göndermiş? Okuduğumuz kadarıyla. Bizlere anlatılanlara da bakınca. Tanrının insanlara bir elçi göndermesinin sebepleri çok açık: “İnsanların kötülükleri!” En çok bilinen 3 peygamber döneminde de. İnsanlar, insanlıklarını unuttukları için Peygamberler gelmiş! Yani insanlar topluluğunda daha ahlaklı, daha adil bir düzen sağlamak için Peygamberler gelmiş. Ve Bu yüce insanlar da. Önderlik edecekleri bu topluluklarda. Etkili olmak. Ve güçlerini göstermek için olsa gerek. Mucizeler yaratmışlar. Ya da mucizeler göstermek zorunda kalmışlar.

Bu örnekden şu sonucu çıkarabiliriz sanırım. Eğer ki, insanlar topluluğu. Yozlaşıp bozulmasaydı. İnsan topluluklarında sadece iyilik hüküm sürseydi. Yüce Tanrı . Elçiler göndermezdi herhalde. Ne Peygamberlere ne de mucizelere gerek olmazdı herhalde.. Yani. Bir yerlerde. Mucizelerden söz ediliyorsa. Bilelim ki. Bunların öncesinde. İyi gitmeyen bir şeyler vardır. Bir bozukluk. Bir kötülük. Bir ihmal. Bir tedbirsizlik. Belki bir hırsızlık. Bir zulüm. Bir yalan.… vardır. Ve tüm bunları yapan insanlar.. vardır! Özetle. Kötülükler ve kötü insanlar vardır! Daha da özetle. Mucize sonuçtur!Kötülük sebeptir!.. Ya da. Mucizelerin sebebi. Kötülüklerdir! İşte. Mucizeyi mucize yapan. Üçüncü ve. Esas unsur budur.

Anlamalıyız ki. Bir insanlar topluluğunda. Her şey. Yolunda gidiyor olsa. Her şey. Yapılması gerektiği gibi. Yapılıyor olsa. O toplulukta. Hiç bir kimse mucize beklemez! O toplulukta mucizeler olmaz! Hiç bir kimsenin de. Mucizelere ihtiyacı kalmaz!… Siz hiç duydunuz mu? “Mucize eseri öldü!” diye bir ifade! “Mucize eseri sakat kaldı”. “Mucize eseri evi yıkıldı” diye bir ifade. Duyamazsınız! Dense dense. “Mucize eseri kurtuldu!” denir. Yani. Bir mucize varsa. Onun ardında. Onun öncesinde. Bir olumsuzluk vardır.. Her neyse… Biz şimdi yine. O iki afrikalıya kulak verelim.

Hayretle etrafına bakınaduran Kwame kendi kendisine..: “Bu kadar çok. Bu kadar büyük mucizeler olduğuna göre…” diye mırıldandı.. Bu sözleri hisseden Osiris’ in ağzından “.. üstü örtülen ne kötülükler vardır kimbilir!…” sözcükleri  dökülüverdi…

Birbirlerini duyunca. Durdular.

Mucizelere. Sevineceklerini mi. Yoksa üzüleceklerini mi. Bilemediler.

Şaşkınlıkla bakıştılar!