“Ne kadar yüksekten uçarsak, uçamayanların gözünde o kadar küçülürüz” / Friedrich Nietzsche (1844 – 1900 / Alman filozof)
Görüyor musunuz? Kuşları görüyor musunuz?. Havada uçuşup durmaya başladılar…. Bunlar. Nietzsche’ nin. “Muhteşem Yırtıcı Kuşlar” ı değil.. Bunlar. “Şapkadan çıkan kuşlar”. Konu da “seçmek” ise . Sanırım ki.. Friedrich Nietzsche’ den söz etmenin tam da zamanı!…
Okumaya devam et“Geçmiş hiç bir zaman ölmez. Hatta hiç bir zaman geçmiş olmaz” / William Faulkner ( 1897 – 1962 / Amerikalı yazar)
Ne zaman bir pastanenin önünden geçsem. Başımı hafifçe vitrine doğru çevirir. Yan gözle bakarım. Acaba kırık mı diye. Vitrin camı çatlamış mı? Cam kırıntıları pastaların, kurabiyelerin üzerine dökülmüş mü? Pasta kremaları ezilip yerlere yapışmış mı? Aklımdan bu sorular geçer. Ve bir resim belirir gözümün önünde. Kırık tahta parçaları. Yırtılmış perdeler, bezler. Ters dönmüş çikolata kutuları. Üzerine basılmış. Ezilmiş. Yerde yan yatmış bir tartı. Ters dönmüş bir kasa. Her yana saçılmış bozuk paralar.
Bu neyin resmi?
Okumaya devam et“Esas trajedi bu: Bir kişinin kötü olmaya cesaret etmesi değil! Milyonlarca insanın iyi olmaya bir türlü cesaret edememesi!” (John Fowles / İngiliz roman ve deneme yazarı. 1926 -2005)
Diyelim ki. Bir muhtarsınız. Yani bir mahallede. Gücü olan bir idarecisiniz. Atanmış değil. Seçilmiş biri olduğunuzu. Kabul edelim. Yani. Mahalle arkanızda. Nasıl seçilmiş olduğunuzu ise. Şimdilik söz konusu etmeyelim!.. Mahalleye. Çocuklar için. Bir park yaptırmak istiyorsunuz. Ne güzel bir amaç değil mi? Güzel olmaz olur mu! Bir “iş” yapacaksınız! Yani mahallenize bir “hizmet” yapacaksınız. Hem de çocuklara. Ne güzel bir duygudur kimbilir! Mahallesine. Çocuklara hizmet etmek. Değil mi?.. Öyledir. Öyledir!
Okumaya devam et“Seçimler kaderin menteşeleridir” / Edwin Markham (1852 – 1940 / Amerikalı şair)
Emin olun. Fazla uzağa gidemezsiniz. Kısa sürede. Bir yerlerde çakılır. Bloke olursunuz. Ve hayatınız durur! Yani. Tabii ki yaşarsınız. Gözleriniz görür. Kulaklarınız da duyar. Tabii ki. Nefes alır verirsiniz. Ama. Hayatınız akmaz. İlerlemez!.. İsterseniz bir deneyin. Bir sabah kalktığınızda. Kendinize şöyle bir söz verin. “Bugün hiçbir seçim yapmayacağım!” diye. Bakalım neler olacak! Ya da olmayacak… Ben söyleyeyim.. Hazırlıklı olun! Hiç farketmemiş olduğunuz bir şeyi kavrayacaksınız.
Okumaya devam et“Hayranlık, esaret getirir.”
Henry Van Dyke (1852 – 1933. Amerikalı şair, yazar.)
Abedeye hiç gitmedim. Yalnızca bir kez. Kanada sınırında. Niagara şelalesi üzerinden. Abedeye uzaktan baktım. Hepsi bu!… Mesleğim gereği. Davetler aldım. Gidebileceğim. Kongreler toplantılar oldu. Gitmedim!.. Mesleğim gereği olmasa da. Arizona’daki Grand Canyonu. Alaskadaki Mendenhall buzul mağaralarını… Hatta. New York’daki Metropolitan sanat müzesini. Bir ihtimal. Beyaz sarayı bile. Merak edebilirdim. Ettim de. Ama gitmedim! Kısmet değilmiş. Allah nasip etmedi! Deyip geçiştirilebilir. Ama hiç de öyle değil! Sebebini biliyorum…..
Okumaya devam et“Aynalar türlü türlüdür. Yüzünü görmek isteyen cama bakar, özünü görmek isteyen cana bakar.”
Mevlana (1207 – 1273)
Abede beni ıskaladı dedim ama…. Abede ıskalamış olsa da. Önünde sonunda. Değişik yollarla. Bir şekilde. Düşer avının peşine. Abede asla vazgeçmez. Abede kararlıdır. Abede işini yarım bırakır mı hiç? O. Yani abede. Kimsenin. Ve hiç bir işin. Peşini bırakmaz. Nitekim….
Okumaya devam et“Sen eşsiz biri olarak doğdun. Bir kopya olarak ölme.”
John Mason (1600-1672)
Çölü sevdim! Ama aslında…
Ben bir sahil çocuğuyum. Kıyıda olmam gerekir. Benim. Suyu görmem gerekir. Ben kendimi. Kumsallarda sahillerde iyi hissederim.. Ve ayrıca. O su akıyorsa. Rüzgar dalgaları köpürtüyorsa. Ağaçları sarsıyorsa. Martılar. Güvercinler. Ve her tür kuş. Rüzgarla oynaşıyorsa… Yani tabiat. Kendini gösteriyorsa. Çok daha mutlu olurum…. Bunların hiçbiri. Çölde yok! Ama yine de. Çölü sevdim!
Okumaya devam et“İnsanı savunuyorum, çünkü düştüğünü gördüm” Albert Camus (1913-1960)
Çöl beni düşündürdü!….
Sonraları. Düşündüklerimi sorguladım. Sorduklarımı da araştırdım. Ve mesela karşıma “O” çıktı! O kim?.. O. 1990 lı yıllarda. NewYork da. Rockfeller vakfındaki bir toplantı için. Konuşmacı olarak çağırılır. Almanyada doğan. Okumaya merakı olan. Aşırı zeki biridir o… Gittiği her okulu birincilikle bitirmiş. Şimdilerde. 100 yaşına merdiven dayamış. Abedeli bir diplomattır o. Ayrıca o. Her dönemde. Olağanüstü bir danışman olarak ülkesine hizmet eden. Ülkesine vatanına. Belkide birçok başkandan çok daha fazla yararlı olan. Bir politik bilimci ve politikacıdır. Kimdir bu abedeli derseniz……
Okumaya devam et“Bir suda iki balık kavga ediyorsa, oradan, beş dakika önce, uzun bacaklı bir ingiliz geçmiştir”
/ Kızılderili atasözü
Sonsuz bir karanlığın içinde. Bir kum taneciğinin üzerine düşüvermiş. Ve bir hayata rastlayıvermişiz… Kıymetini bilsene insan kardeşim! Ne gezeer!.. André Gide’ in deyişi ile: “ Kendi kendinin mutluluğuna engel olma yolunda, insan fevkalade beceriklidir.” Gerçekten de. Olup bitenlere bakınca. Bazılarının işi sanki bu. Huzuru bozmak. Mutluluğu engellemek. Bazılarının hesabı kitabı bu. Nasıl kötülük yaparım hesabı. Nasıl karalarım planı. Gün geçmiyor ki. Yeni bir bomba patlamasın. İş bu! Mutluluğu bombalamak. Tabii ki bu konuda. Abede tek değil. Kötülük oyunları her yerde. Orada. Burada. Ve bizde de. Ama. En usta olanların başında. Hiç kuşkusuz. Abede giller geliyor!
Okumaya devam et
O sığınaktan çıkarken. Aklımda. Bir soru dolanıp duruyordu. “Bu bombalar kime atılıyor? Bu bombalar neden atılıyor?” O gün için. Bu soruları cevaplayacak. Bilince sahip değildim. Hem bilgisiz. Hem de ilgisizdim. Ama şu abede yok mu! Şu abede! Önce ilgimi çekti. Araştırmaya başladım onu. Sonra da. Adım adım. Beni bilinçlendirdi. Yaptıklarıyla. Ve yapmadıklarıyla… Sağolasın abede!….
Okumaya devam et
kalemkağıt... 