“İnsanlar yüksek mevkilere ulaştıkça tanrılaştıklarını zannederler, düştükleri zaman insanlıklarının da elden gittiğini görürler.” Sokrates (MÖ.469 – MÖ.399 / Antik Yunan filozofu)

Muzipçe bir ifadeyle… “Yani öyle bir yazmışsın ki! Sanki yaprak senden daha akıllı”…. diye söyledi. Bir arkadaşım. Telefon ederek… Ve. Ben de düşünmeye başladım tabii ki… Beni. Söylenen her şeyi yapan biri sanmayın. Mantığım onaylayıp. Duygularım beni ikna etmedikçe. Yapmam… Ama. Söylenen her şeye kulak veririm. Bu tuhaf görünen soruya da. Kulak verdim. Düşünmeye başladım. “Yaprak benden akıllı mı?” diye..

Ne dersiniz?

Yaprak insandan akıllı mı? Düşünelim biraz.

Yaprak. Bir dalın üzerinde olduğunun farkında. Onun kendi dalı o. Tabiatın saati çalıp da. Ayrılma zamanı gelmeden. Dal onu bırakmadan. Yaprak dalını terketmiyor. Yani o. Bir nankör değil!… Yaprak. Ağacın bir parçası olduğunu da biliyor. Kendisi. Bir dal olmaya. Kendisi bir ağaç olmaya çalışmıyor. Yani yaprak. Bir muhteris değil!.. Şu olacağım. Bunu da olacağım diye. Büyüyeceğim. Başa geçeceğim. “Baş Yaprak” olacağım. Hükmedeceğim….. diye bir hırs içinde değil. Haddini. Yerini biliyor. Ben şuyum. Ben buyum diye. Ben “herşeyim”  diye. Şişinmiyor. Yani o. Bir kibirli değil!.. Yaprak. Ağacın köklerinden beslendiğinin de farkında. O. Kendi varoluşunu. Ağaca borçlu olduğunun farkında. Eğer ağaç varsa. Kendisinin de var olacağını biliyor. Yani yaprak. Kendisini var edeni. Alttan alta oyup da. İçten içe çürütüp de. Onu yok etmeye çalışmıyor. Kendisini var edenin. Yerine geçmek için. Hesaplar peşinde koşmuyor…. Çünkü onun. Utanma duygusu var!

Şimdi bir kez daha düşünelim! Yaprak insandan akıllı mı? Tüm bunlar. Zihninizde dolanınca. Sizler ne düşünürdünüz? Ben şöyle düşünürdüm. Yaprak Sadece akıllı değil. Aynı zamanda. İnsan dilindeki sözcüklerle. Daha da ahlaklı! Evet sahiden. Böyle düşünüyorum! Yaprak insandan. Daha akıllı. Çünkü. Yaprağın. Varolmasının bir anlamı var. Ve o bunun farkında. Çünkü. Yaprağın. Var olmasının bir amacı var. Ve o bunun farkında. Yaprak. Var olmasını. Neye borçlu olduğunun da farkında. … O. Tüm bunların farkında! Neden mi farkında? Farkında çünkü. Tüm bunlara karşı. Hiç bir ters hareketi yok. Hiç bir nankörlüğü. Hiç bir ihaneti. Yok! O. Ne bir. Ağacını parçalayan. Bir bölücü yaprak. Ne de. Başka ağaçlara. Kendisini sunan. Bir işbirlikçi yaprak!  Onun düşüncesi basit: “Ağaçta sulh. Ormanda sulh”. Basit değil mi?

Evet! Yaprağın. Görecek gözleri yok! Koku alacak burnu yok! Tad alacak dili yok! Sesleri duyacak kulakları da yok! Yok mu acaba! Onu da bilemiyoruz insan olarak! Ama. Yaptıklarından ve yapmadıklarından. Şunu anlıyabiliyoruz ki.  Belki de. İnsandan çok daha fazla şeyi hissedebiliyor… 1960 yılından başlayarak. Bitkiler üzerinde. Yalan makinasıyla yapılan deneyler. Bitkilerin duygu ve düşünceleri sezme yeteneklerinin varlığına işaret ediyor. 1970li yıllarda. Bilim Teknik dergisinde okuduğumda. Şaşırmıştım. Cinayetin işlendiği odada bulunan. Bir afrika menekşesinin. Katili nasıl teşhis ettiğini yazıyordu. Odaya girip çıkan farklı kişilere kayıtsız kalan menekşenin. Yalnızca katil olana. Elektrotlar aracılığıyla tepki verdiği anlatılıyordu… İşte böyle!

Unutmayalım ki. Biz insanlar. Bir yaprağı da. Sadece 5 duyumuzla anlayabiliyoruz.  Onları da doğru dürüst kullanabilirsek. Ama. Belki yaprakta çok daha fazlası var. Bizim farkında bile olmadığımız. Aklımıza bile gelmeyen. Duyuları var yaprağın. Ama. Biz o özellikleri farkedemiyoruz. Çünkü biz. Sadece beş duyunun penceresinden bakıyoruz. Ve üstelik. O pencereler de çok dar!…

Sonuçta. Kendime göre. Arkadaşımın o tuhaf sorusunu cevaplamış oldum… Benim bir huyum da. Yakınlarım iyi bilir. Sorulara, sorularla cevap vermektir. Benim o karşı sorum. Aslında bir cevaptır!.. Bu sefer de öyle yaptım. Ve arkadaşıma karşı bir soru sordum. Dedim ki. “Şimdi bir an için düşün. Tersten düşün. Mesela. Görme duyumuz olmasaydı. Dünya nasıl bir yer olurdu acaba?…

O düşünüyordur şimdi….

Sizler de düşünün olur mu?

>> Devamı gelecek

Önceki yazı : Yaprak 3 – Perde Arkası

İzleyen yazı : Yaprak 5 –