“Hangi dilden, Hangi dinden, Hangi topraktan olursan ol, Atatürk’ü sevmemek mümkün mü?….Atatürk bir insanlık sanatçısıdır”… Sigmund Freud (1856 -1939 / Psikanaliz Biliminin kurucusu)

“Sezar. İskender. Napolyon.. Ayağa kalkın. Büyüğünüz geliyor! ” İtalyan spiker. Duyuruya bu sözcüklerle başlar. Tarih. Onkasımbindokuzyüzotuzsekiz’ dir. O gün. Mustafa Kemalin naçiz vücudunun. Yani fiziksel varlığının. Son bulduğu gündür. İtalya radyosu da. Tüm dünya gibi. Mustafa Kemal’ in. Vefatını duyurmaktadır.

“ Ey insan kadere az bahane bul, buğday ektin de arpa mı biçtin!”

Fuzuli (1480 ler – 1556 / Türk Divan Şairi)

Bir yaprak. Evet bir yaprak. Onu düşünün. Eğer izlerseniz. Ki ben hep izlerim. İlkbaharın erken döneminde. Karşımdaki akça ağacın bir dalına bakar. Ya da bir çınar ağacını gözüme kestirir. Kabuğu patlatmakta olan. Bir noktasına gözümü dikerim. Orada. Bir hayat. Yavaş yavaş şekillenir. Yapraklaşır. Sert rüzgarlarla. Mücadele eder. Yazın sıcaklarını atlatır. Sonbahar gelince. Hafiften sararır. Boynunu büker. Kurur gibi olur… Ve düşer. O’Henry‘ nin “Son yaprak” öyküsünü okuduğumdan beri. Zaman zaman. Bir ağacı arkadaş edinir. Ve bu oyunu oynarım…