Spor günlük yaşanır. Sokaktaki bir taraftar kaybedilen maça bakar ve kızar: biz neden kazanamıyoruz? Salonlardaki taraftar ise kulübe bakar ve düşünür: kulüp iyi yönetiliyor mu?

Bilmezlermi ki, bu iki soru aslında birbirlerine, sıkı sıkıya bağlıdır. İyi sonuçlar, iyi yönetimle gelir. Sahadaki takım iyi sonuçlar alamıyorsa, bilin ki, yöneticiler de iyi yönetemiyordur.

İyi yönetim nedir? Bir spor kulübü nasıl yönetilir? Uzun söze gerek yok!

Okumaya devam et >>>

Basitçe gerçek şudur: Dünyadaki birçok spor organizasyonu iş dünyasının yönetim uygulamalarını kopyalar. Kötü de kopyalar. Ama zaten, bir spor kulübü bir işletme gibi yönetilemez ki. Bilim bunun gerekçelerini çoktan vermiştir. Herşeyden önce, iş dünyasının kar’ a odaklanan beklentisine karşılık, spor organizasyonları çok sayıda paydaşın çelişkili ihtiyaçlarını ve çatışan çıkarlarını dengelemek durumundadırlar. Ayrıca, iş, akılcı bir düzen gerektirir. Sporda ise, akıldışı bir tutku vardır. İş, ticari beklentiler üzerine kurulur. Spor ise, duygusal bağımlılıklarla yaşar. Yani, bir spor kulübü bir taahhüt şirketi gibi bir banka gibi yönetilemez. Bir spor kulübü bir otel gibi, bir mağazalar zinciri gibi de yönetilemez.. Bir spor kulübü, bir spor kulübü olmanın özellikleri ne ise, bunlara uygun bir anlayışla yönetilir. Bunun da kuralları vardır. İyi yönetim için ilk iş, bu kuralların farkında olmaktır. Farkındalar mı? Yönetici neyi yönettiğini bilecek ki, antrenör oyuna odaklansın; Antrenör oyunu sahiplenecek ki, oyuncu da topa hükmedebilsin.

Şimdi diyeceksiniz ki: Spor da bir sektördür. Evet doğrudur. Başlangıçta eğlenceli bir vakit geçirme oyunu iken, bugün , para kazanılan bir endüstri haline gelmiştir. Ancak, özü hala oyundur. Oyunu kaldırın, oyuncu da kalmaz, rakip de kalmaz, seyirci de kalmaz. Yani endüstri de kalmaz. Yalnızca bu kadar da değil! Sporun “oyun” olma doğasını yokedin! Göreceksiniz, güzel olan herşey terkedecektir sporu.. Alman edebiyatçı Jean Paul Richter‘ in dediği gibi, “Oyun insanın ilk sanatıdır”; Ve, kültür tarihçisi, Johan Huizinga nın belgelerle tespit ettiği gibi, “ Oyun, kültürün temelidir “. Oyunu güzelleştiren, sanatsal ve kültürel özellik, seyirciye heyecan ve eğlence olarak yansır. Oyunun sanat ve kültür içeriğini çökertirseniz, boşluk olur. Ve bu boşluk dolar. Şiddetle ve küfürle. Bugün olduğu gibi.

İşte bu oyundur ki, spor endüstrisini diğer ticari sektörlerden farklılaştırır ve ona ayırıcı özellikler kazandırır. Bu durumda, bir spor kulübü için “iyi yönetim” in kurallarını bulmak istiyorsak, öncelikle şunu kabul edelim: Spor kendine özgü bir “iş” tir; ve ardından şunu soralım : Spor nasıl bir “iş“ tir?

Çoğu kişi spor klüplerinin işinin spor olduğunu düşünür. Çünkü maçlara odaklanır, maç sonuçlarını bekler, merak eder ve konuşur. Sonuçların üzerinden sevinir üzülür. Kızar kızdırır. Sahadaki oyuna bakar. Bu, sporun eski , doğal halinden gelen bir alışkanlıktır.

Ama diğer taraftan da, mağazalara gider, formalar, bayraklar satın alır. Orada müşteri olur. Sponsorlar, aracılar, transferler, reklamlar derken, sporun bir pazarı olduğunu farkeder. Spordaki ticareti görür. Bu da sporun yeni, kurgulanmış yüzüdür.

O zaman, spor kulüplerinin işi nedir? Spor mu? Ticaret mi? Öncelik hangisinde? Spor için ticaret mi yapılıyor? Yoksa ticaret için spor mu yapılıyor? Aklınız karışmadı mı? Biraz daha karıştıralım. Spor kulüplerinin başarı tarifi ne olacaktır? Daha yüksek kar mı? Yoksa şampiyonluklar kazanmak mı?

Aslında, her ikisi de , sportif hayatın temel taşlarıdır. Bunu biliyoruz. Ama, ikisi de esas iş değildir. Peki, o zaman esas iş nedir?

Bir spor klübünün nasıl yönetileceğinin ipuçları işte bu sorunun içinde…

önceki yazı : Top Oyunu: Arsadan Borsaya

izleyen yazı : Spor eğlencedir