Red kit okuyun dedim ama. Bu bir süreliğine. Zihninizi ve ruhunuzu. Matematiğe hazırlamak içindi. Şimdi bırakın bir kenara “Yalnız Kovboy” Red Kit’ i. Ve devam edelim… Ekranlara dönelim. Şu ana kadar ki. Bu kadar çok açıklama. Sadece o iki “doğru”, iki “çizgi” içindi. Yani. Doğruların ardındaki. O görünmeyen. Ama doğruları var eden. Bilgiler içindi… Aslında bunların da isimleri var ama. Bu doğrulardan söz ederken. “Kartezyen” doğrular. “Eksenler” bile diyemiyorum. Ne olur. Ne olmaz!.. Kartezyenden. Descartes’e. Descartes den felsefe dünyasına.. Derken. İşler karışacak. En iyisi burada durmak. Ancak….

Okumaya devam ediniz>>

Ancak. Geçerken de. Hatırlamakta yarar var! “Matematik ve felsefe”. Yabancı sanmayın onları. Kardeştir onlar… Mario Livio‘ nun. “Tanrı Matematikçi mi?” başlıklı kitabında. Cevabını araştırdığı soru. Bu kardeşliği çok iyi açıklar. Livio şunu sorar: “Matematik, keşif midir, yoksa icat mıdır?” İsterseniz. Sizler de bir düşünün derim!…

“Matematik ve müzik”. Onlar da kardeştir. Diderot’ nun isteğiyle, Ansiklopedi’ nin müzik ile ilgili bölümünü yazan. Özgürlük sevdalısı düşünür. Jean Jacques Rousseau’ nun. Müzik notalarını matematik ile İfadelendirdiğini biliyor muydunuz? Dahası var! Eski Yunan’ da müzik. Matematiğin 4 ana dalından biri olarak kabul edilmiştir. Aynı dönemde. Pisagor çıkan sesin ve notanın. Çekilen telin uzunluğuna bağlı olduğunu  gözlemlemiştir…

Yalnızca müzik değil! Biliyoruz ki, resim sanatı, ifade aracı olarak. Matematiğin alt dallarını kullanır. Resimdeki oranlar için aritmetik. Perspektif için de geometri… Özellikle de. Leonardo Da Vinci’ nin. “İsa’ nın son akşam yemeği” tablosu. Perspektifte. Geometri kurallarının kullanılışının. En güzel örneği olarak bilinir.

Yine uzattık galiba. Ekranlara dönelim. Ekrandaki iki eksenden söz etmiştik. Bunlar tek başlarına. Hiç bir şey söyleyemez! Boş alandır! Bak şimdi! Boş “alan”ı duyunca. Birisi hemen. Önce gözünü dikecek. Sonra da gidip. Bir beton dikecek. Beton için inşaat. İnşaat için ihale. Tüm bunları yaparken de tabii ki. Matematik kullanmayacak. İlk sarsıntıda da. Yıkılacak! Anlatamazsın ki. Bu alan öyle alan değıl diye! Bu alan sayıların alanı. Avantacıların değil diye!

Tekrar ekranlara dönersek. Bu doğrular arasında kalan o bölge var ya. Ekrana bakıyorsunuz. O alanda. Ya bir çizgi. Ya noktalar. Ya da küçük kutular koyulmuş. Konuşulup. Anlatılıp duruyor da! Peki bunlar ne? Bunun için önce. Iki doğru. Yani iki eksen üzerinde. Artan sırada sayılar olduğunu söylemek lazım değil mi? Bu sayıların da “birim” leri olduğunu. Birinde “zaman”. Diğerinde mesela “hasta sayısı”. Hasta sayısı şart değil tabii! Işsizlik oranı da olabilir! Ya da çölleşen yeşil alan miktarı!

İki doğru arasındaki o alanda. Başlangıçta çizgi yok. Çizgiden önce bir nokta var tabii. İlk nokta. Sonra da. Zaman aktıkça diğer noktalar. Basitçe söylersek. “Nokta yok ise. Çizgi de yoktur“. Çünkü. Çizgi noktalardan oluşur. Nokta ne? Şimdi tekrar geriye dönelim. O iki doğru var ya! O iki doğru. İki değişken ile ilgili. “Değişken”. Alın size. Yeni bir sözcük daha! İki doğrunun üzerinde. İki değişkenin. Değerleri var. İşler karıştı! Bir kavram daha. “Değer”. Değişken nedir? Değer nedir? diye bir başlarsak. Çok uzaklara gidebiliriz! En iyisi burada da duralım.

Zaten. Hissediyorum. “Amma da abarttın! Biz bunları zaten biliyoruz” diyorsun! Bil kardeşim! Bildiğini sanmak ile mutluysan. Ne güzel işte! Bil ve Mutlu ol! “Bilmek mutluluktur. Bazan acı verse de”! Ama. Bir şey söyleyeyim mi! “Bildiğini bilmek” çok tehlikelidir. Çünkü. “Bilmediğini bilmemek” ile komşudur! Bence en iyisi. Al eline Red Kit’i! Ruhun dinlensin! Aklın hazırlansın!.. Çünkü daha bitmedi!

Devamı gelecek>>

Önceki yazı : Matematik 1 – Ye eşit üç iks

İzleyen yazı : Matematik 3 – Logaritmik