“Esas trajedi bu: Bir kişinin kötü olmaya cesaret etmesi değil! Milyonlarca insanın iyi olmaya bir türlü cesaret edememesi!” (John Fowles / İngiliz roman ve deneme yazarı. 1926 -2005)
Diyelim ki. Bir muhtarsınız. Yani bir mahallede. Gücü olan bir idarecisiniz. Atanmış değil. Seçilmiş biri olduğunuzu. Kabul edelim. Yani. Mahalle arkanızda. Nasıl seçilmiş olduğunuzu ise. Şimdilik söz konusu etmeyelim!.. Mahalleye. Çocuklar için. Bir park yaptırmak istiyorsunuz. Ne güzel bir amaç değil mi? Güzel olmaz olur mu! Bir “iş” yapacaksınız! Yani mahallenize bir “hizmet” yapacaksınız. Hem de çocuklara. Ne güzel bir duygudur kimbilir! Mahallesine. Çocuklara hizmet etmek. Değil mi?.. Öyledir. Öyledir!
Okumaya devam et