“Eğer kirli bir ırmağı içine alıyorsan, bozulmadan kalabilmen için bir okyanus olmalısın” Dostoyevski (1821 – 1881 . Rus roman yazarı)
Biraz da şaşırmıştık! Allah Allah deyip. “Bu seçimde neler oldu?” diye sormuş. Düşünmüştük…. Sonrasında. Konunun, sadece “boş tencere” olmadığını, sadece “terli hayvan” olamayacağını düşünüp!.. Esas konunun. “ Biz olmaktan uzaklaşmayıp. Yabani otlara özenmeyip”. “Biz olmaya yaklaşmak” olduğu sonucuna varmıştık!” Öyleydi değil mi?
Okumaya devam etİhmal edilen Toprak yabani ot üretir / Latin atasözü.
Allah! Allah! Bu seçimde ne oldu?
Kimileri, siyasi bir deyimle, “ Boş tencere kazandı “ diyor! Yani açlık. Yani yoksulluk, birilerini götürdü anlamında. Sanki, dibi kararmış tencere yıllardır boş boş durmuyormuş gibi. Bazıları da, Anadolu deyimiyle, “ hayvan terli! ” diyor. Yani, “..artık beni kandıramazsın; ben seni daha önceden tecrübe ettim..” anlamında. Sanki, yıllardır tecrübe üstüne tecrübe yapıp da kandırılmamış gibi.. Durum bu idiyse. O zaman. Bu seçimde farklı bir şey mi oldu?
Okumaya devam et“Gülmeyi çocuklar icat etti, bizler tüketiyoruz.” / Bir şair
Gemideyiz.
Herkes gülüyor. Hepsi, gürül gürül gülüyor. “Bizimyer”de gülmeyen yok! Hepsi aynıymış gibi gözükse de. Türlü türlü gülüyor her biri. Gözlerinden anlıyorum. Bazılarında gözler fırıl fırıl. Bir av peşinde. Pusuya yatmış gibi. Bazılarında gözler dangul dungul. Bir oraya bir buraya. Koşup durur. Saldırır gibi. Kimilerinde gözler mangır mangır. Köşeyi dönmeye hazırlanıyor gibi. Bazılarında da melul melul. Sanki Bizimyere aşk ilanı yapar gibi… Kimileri de mırıl mırıl. Ayağınıza, aklınıza dolanıp. Bir şeyler kapmanın peşinde… Bir de tırıl tırıl gözler var. Tırtıklamanın eşiğinde! Ama hepsi gülüyor! Evet! İnsanlar sızlanırken. Tüm afişler gülüyor!…
Okumaya devam et“ İnsanlar babalarından çok, zamanlarının çocuklarıdır” Marc Bloch (1886 – 1944 / Fransız tarihçi)
Daha dört beş yaşlarımdaydım. Annem beni. Evin karşısındaki bostana gönderirdi. “Hadi git, Mustafa amcadan ayva al” derdi. Giderdim. Alırdım. Dönerdim… Annem, gazete kağıtlarına sarılmış ayvaları alır. Yanlış duymadınız. Evet gazete kağıdı. O zamanlar, daha her yerde kese kağıdı bile yoktu…. Annem, ayvalardan birini alır, mutfaktaki masanın üzerine koyar. Diğerlerini de. Tel dolaba yerleştirirdi. Teldolap mı? Evet öyle! Daha henüz buzdolabı da yoktu çünkü…Teldolabı. Gazete kağıdı paketi. Bostan ayvası… İşte o günlerin normali buydu!… Bir de “mutluluk” vardı!
Okumaya devam et“Artık iyi olanların değil, iyi oynayanların dünyası burası” W. Shakespeare (1564 – 1616 / İngiliz şair ve oyun yazarı)
“… İTÜ Hayatımda olmasaydı? “ diye bir soruyla başlamıştım düşünmeye. İTÜ, tabii ki örneklerden sadece biri. Her insanın, hayatını etkileyen, böyle kurumlar vardır! İTÜ de bulunmuş herkesin de. Hiç şüphesiz, farklı bir hikayesi vardır. Benim anlattığım da. Sadece benim hikayem. Bir anlamda. Ben kendimi anlatıyorum. İTÜ nün öğretisi ile. Benim özelliklerim bir araya geldiğinde. Şekillenen bir ilişkiden söz ediyorum. Ve bu ilişki, her şeye açıktı….. Her şey olabilirdi…
Okumaya devam et“ Bilge adamlar gibi düşün, sıradan insanlar gibi konuş,; Böylelikle herkes seni anlasın.” Aristoteles (MÖ.384 – M.Ö.322) Antik Yunan filozofu.
“Süslü Hoca, en mücadeleci olan bir TV kanalında. En mücadeleci bir kişinin yanında. En çok izlenen bir zamanda. Sahne alıyor. Sanki bir şeylerin mücadelesini veriyormuş gibi yapıp. Ama hiç bir şeyin mücadelesini yapmıyor…” Demiş miydim?.. Hayır ben değil! Arkadaşım böyle söylemişti… Bu sohbetin ardından düşündüm. Merakımdan hocayı izleyip. Arkadaşımın düşüncelerini anlamaya çalıştım. Ve hangi hitabet ortamında olursam olayım. Öncelikle aklıma gelen bir soruyu. Hoca için: “ Bu hoca, kimlere konuşuyor acaba?” diye kendi kendime sordum…
Okumaya devam et“Herkes zayıflığıyla gösteriş yapar.” Dostoyevski (1821 – 1881 / Rus roman yazarı)
Süslü!… Bu lakabı ben takmadım. Bir akşam arkadaşımla oturmuş. Televizyonda haber programlarını dolaşıyorduk. “Dur dur!” dedi arkadaşım. “Bir önceki kanala geç!”. Hah tamam, bak şimdi. Konuşanı tanıyor musun?” diye sordu. Tabii ki tanıyordum. “Biliyor musun, bizim çocuk ona, süslü hoca diyor!” Önce tam anlamadım. “Yani?” deyip açıklama bekledim…”Hiç izlemiyor musun! Her akşam ekrana başka bir kıyafetle çıkıyor” “Yaa!” deyip,… “..nereden biliyorsun bunu!” diye sordum…
Okumaya devam et“Ömrümüz tesadüflerin verdiği malzemelerle yapılır”. Abdülhak Şinasi Hisar ( 1887 – 1963) Türk yazar.
İTÜ hayalim olmadı. İTÜ mizacıma da uygun değildi. Yani İTÜ ve ben ayrı dünyalardaydık. Ama yolumuz kesişti. En baştan söylemeliyim: İyi ki de kesişti! Ama nasıl oldu da, rastlaştık İTÜ ve ben!.. Buna değişik isimler takabiliriz! Ama bence, bu buluşmayı sağlayan. Tek kelime ile. Tesadüflerdir… Sokrates, “Kâinatta, tesadüfe tesadüf etmek imkânsızdır” demiş olsa da. Ben, kendi hayatıma bakınca. Tesadüflere inanma konusunda inatçıyım.
Okumaya devam et“Teknolojik ilerleme, bize sadece, geriye doğru gitmek için daha verimli araçlar sağlamıştır” / Aldous Huxley (1894 – 1963) İngiliz yazar ve filozof.
Şimdi. Okuma serüvenimin başlangıcına. İlk okuluma dönecek olursam. Özetle söylemek istediğim şudur ki. İlk okula başladığımda. İTÜ yü tanımıyordum. Bilmiyordum. Yolumun İTÜ ile kesişmesi için. Hiç bir belirti yoktu… Ayrıca. İTÜ ile rastlaşmam için. Hiç bir ihtimal yoktu! Hiç bir fırsat da olamazdı… Olamazdı çünkü….
Okumaya devam et“Karanlığı hissetmeyen, aydınlığa kavuşamaz”. Henry Thomas Buckle (1821 – 1862) İngiliz düşünür ve tarihçi.
Derbi bir rekabet hikayesidir! Rekabetin olmadığı yerde, derbi olmaz! Bu sebepledir ki. Bir derbiyi anlamak için. Öncelikle rekabeti kavramak gerekir. Buradan başlayalım. Rekabet nedir? Rekabet, bir üstünlük sağlama amacına sahiptir. Ve bu yarış tabii ki bir çekişme içerir. Ama, sadece rekabetin varlığı. O çekişmeyi bir derbi yapmaz. Bir rekabeti derbi yapan nedir?
Okumaya devam et
kalemkağıt... 